zaterdag 11 mei 2013

Dijon - Saint Hostien - Gorges du Tarn - Millau

Danig slecht geslapen dat we om acht uur al weg waren. Vlot verkeer en dus waren we om halftwaalf al in Saint Hostien bij Gustave en Marie Antoinette. Zij ziet er niet uit:heeft kanker gehad, een peritonitis, en nu hoest ze de longen uit haar lijf. Mager en vaal. Vreselijk. Haar twee schoonzussen waren er ook: Yolanda die we nog kenden van 30 jaar terug, en Colette, de vrouw van zijn tweede broer. Was wel plezant weerzien, en we hebben er samen gegeten. De Gorges du Tarn zijn verbazend. De zon ging schijnen, het was warm en dus kon het dak eraf. Nu zijn we in soort chalet, vlakbij Millau, met zich op de beroemde brug. Moe. Ga dus douchen voor we gaan eten.

vrijdag 10 mei 2013

10 mei 2013 Dijon

Notre Dame du Bon Secours was onze eerste halte. Een elegante gevel met geestige standbeelden, en binnen een even elegant triforium. Het maakte me alleszins receptiever voor wat ging komen, want gisteren had ik geen al te beste indruk van Dijon. De stijlvermenging stoorde me. Een pakhuis met houten gebinte naast een neoklassieke gevel rechtover een renaissancegebouw... Bovendien hadden we 's avonds ronduit slecht gegeten in een resto dat door de groene Michelin was aangeraden. Nou ja, vanmorgen waren we ook wel uitgerust. De Mozesput bezocht deze namiddag. Een heel eind wandelen, tot aan het gesticht voor psychiatrische patiënten. Het is eigenlijk de profetenput, maar Mozes is wel de bekendste, vandaar. Een ongezien verfijning, buitengewoon.
Ook boekenwinkels binnengestapt en weer een paar Eric Emmanuel Schmitt gekocht, en een posthume autobiografie van Françoise Giroud. Ben heel benieuwd. Enfin, een paar blonde Leffes op een terrasje maakten de dag voorlopig af. En vanavond gaan we eten in een Japans restaurant, hier dichtbij het hotel, en vlakbij de Notre Dame waar we de dag begonnen zijn.

donderdag 9 mei 2013

9 mei 2013

539 km. Zover is het van Kortenberg tot Dijon. Om halfdrie waren we hier, beetje suf gereden maar goed. Dijon is verwarrend, omwille van de zo verschillende stijlen. Je verwacht eigenlijk groot-Brugge, maar daar is niets van. Het pompeuze neoklassieke, dat zo typisch is voor nogal wat Franse steden, verprutst hier veel. Reims is daar zo een typisch voorbeeld van. Ademloos leeg en toch pronkerig.  Maar de jambon persillé met een glas côte de nuits was goed. Morgen maken we een grote wandeling, en de Mozesput moet erbij.

woensdag 8 mei 2013

8 mei 2013

Hoofdpijn, moe, suizende oren, en ik moet mijn pakken nog maken want morgen vertrekken we met de auto naar Torremolinos. We doen het deze keer in een dag of acht.  Eerst naar Dijon. Is al een heel eind (600 km). We blijven er twee nachten. Een volle dag dus om de stad te bezoeken.
Ik heb er fel naar uitgekeken, naar de reis die ons ook langs de Gorges du Tarn in Millau zou brengen, en dan naar de paradores van Vielha in de Pyreneeën van Aragon, en Siguenza in La Mancha. En dan nog een dag Segovia en een dag Avila, ook parador,  vooraleer we naar Torremolinos trekken.
Maar goed, schele hoofdpijn heeft alle plaats ingenomen, en ik heb dus niets vrolijks te vertellen.
Morgen allicht.

zaterdag 23 maart 2013

't Zal voor later zijn...

Gisteren naar fleboloog geweest. Moet op 5 juni een ader uit mijn rechterbeen laten verwijderen, dan een week rusten, moet één maand een kous dragen, en mij kalm houden. Fietsen is uitgesloten....
What now? In augustus kan ik nog wel weg, maar het zal niet naar het zuiden zijn. We zien wel. Maar ik moet wel mijn plannen opbergen. Beetje jammer.

donderdag 7 maart 2013

Nog eens?

Ben weer serieus aan het trainen op de fiets, met de bedoeling in juni aan te zetten. Heb veel zin om nog eens naar Santiago te gaan, maar nu langs een andere weg: over Amiens, Beauvais en Angoulême, dan misschien naar Lourdes waar ik het bad in wil, zoals David Servan Schreiber beschrijft in zijn "on peut se dire adieu plusieures fois". En dan de Somport? Misschien, maar ik vond Roncesvalles een heel precieuze plaats. Ik heb trouwens veel zin om vanaf dan gewoon weer de camino francès te volgen, maar dan te stoppen op andere plaatsen. Ik ga eens zien waar de mooiste romaanse kerkjes staan.