Dag 2 : Deux Acren - Cambrai : 115,81 km

I did it. En dan nog met een paar omwegskes... Toch niet zo evident, want tot in Doornik moest ik door het Parc naturel des Collines de la Wallonie Picardienne. En heuveltjes zijn er wel. Bovendien nogal wat wind. Doornik zelf is een gedrongen stad met een pronkerige romaanse (wat een paradoks!) kathedraal en bemeten en benepen pleintjes. Mooi belfort wel. Enfin, 'k was er redelijk snel weg. Van daar af is het veel minder heuvelachtig, en slechts zacht glooiend, en van de ene naar de andere watertoren zoals Bart zei. Beetje gaas gegeven, want wilde echt niet in een bled blijven slapen. Deux Acren is zoiets klein en bijzonder stil. Een kermis met drie kraampjes en twee koppels met kindjes. Ben mijn stempel gaan halen bij de pastoor gisterenavond. Hij is van Erps Kwerps. Plezante kerel die net deken benoemd is in Leuze. Heb wat met hem zitten praten over mijn tocht. Hij zei dat ik vooral mezelf zou tegenkomen. Dit wordt een beproeving. Lezen zit er niet zo direct in. Aankomen en meteen bad in voor een goed half uur. Wat rommelen en rondwandelen en eten. Ik ben na de dagtocht echt moe, en de vijf vreugden van de geest van Wildiers kunnen me voor het moment niet bekoren. Als bladwijzer had hij een kraslot van win for life. Niet erg delikaat. Wat ik net gezien heb van Cambrai bekoort me niet. Heel druk verkeer, tot in de ziel van de stad en van het oude centrum blijft niet veel overeind. Morgen ga ik het kalmer aan doen. Saint Quentin ligt niet zo ver van hier, zo'n 54 km. Ik ga wel effe naar de bronnen van de Schelde onderweg. En van Saint Quentin is het 70 km tot Compiègne, een goede afstand. Dat zou dan 314 km zijn op vier dagen. En schoon gemiddelde. Geeft me veel reserve voor de moeilijke dagen die voor me liggen! En nu bad in en relax max.