Dag 23:Puente de la Reina - Logroño : 65 km

Pfff, 't was me nogal een dag. Koud, wind, en dan moest ik de dag nog beginnen met een serieuze klim. Dat fel klimmen en fel dalen is trouwens doorgegaan tot Estella en daarna eigenlijk ook nog. Zo één van die dagen waarop ik me afvraag waar ik zo stom geweest ben om redelijk ongetraind zo'n fucking 2.300 km met de fiets te gaan afleggen, en dan nog over de Pyreneeën en het redelijk bergachtige noorden van Spanje. Anyway, ik deed het dus zeer traag, ben me iets over halfweg gaan omkleden in het toilet van een bar, want ik was zeiknat van het zweet en had het koud.
Mooi was het wel onderweg. Kan ook moeilijk anders, door berg en dal!

Dit zijn de bergen die Calatrava als achtergrond dienden, en ook als inspiratie voor zijn wijnhuisin Laguardia. Google maar eens naar bodegas Ysios in Laguardia, en je zal het begrijpen. Klo en ik waren er verleden jaar.  Ronduit adembenemend mooi.
En hier is de tarwe al bijna rijp, in tegenstelling tot in Frankrijk.

En zijn we natuurlijk in de Rioja, dé Spaanse wijnstreek bij uitstek. De hoofdstad van de Rioja ligt dan ook op het drielandenpunt Navarra - Baskenland - Rioja.

Ja, het was echt fel stijgen en fel dalen. Te doen natuurlijk, maar met zo'n wind en zo'n koude, een ware calamiteit. Enfin, ik had ook een prettige ontmoeting, bijna in Logroño, met iemand die zei dat ze ook inVlaanderen wereldberoemd was, want op TV gekomen. Ik vermoed in Man bijt hond. Ze deelt er stempeltjes uit, al tien jaar, en dat heeft ze overgenomen van haar moeder die dat 20 jaar daarvóór had gedaan. Plezante klap, ook met alle voorbijgangers, en dat zijn er heelwat. Vooral stappers, véél minder fietsers.

Daar was ik dan op een stap van Logroño, waar ik na een zalig schuimbad, de stad in trok, een terrasje aandeed met een heerlijke jamón ibérico et queso manchego en een goed flesje Rioja. Al de ellende van de dag meteen vergeten! Logroño is klein, mooi stadje aan de Ebro.

De barokkerk ziet er redelijk sober uit van buiten. Ik kon (nog) niet binnen, maar vrees dat dit één van de slagroomtypes zal zijn. Ik bedoel: overdaad aan ornamenten die alle beheersing meteen uitsluiten.
Ziezo. En morgen naar Santo Domingo de la Calzada. U zegt? Nou, daar hebben ze een haan die nog kraaide nadat hij gebraden was, en dat gerecht wil ik toch eens gaan bekijken. Het staat te bewonderen - hebt u het al geraden? - in de kerk! Maar daarover morgen meer.