Dag 29 : León - Astorga : 53 km

Het wordt echt een gewoonte, vroeg opstaan. Met vroeg bedoel ik zo omstreeks halfzeven! Eens wakker moet ik weg, niets aan te doen. Resultaat was dat ik hier al stond om 11 uur... gelukkig was mijn kamer al vrij. In León ben ik nog een peregrino tegengekomen. Die duiken nu op in alle vormen en formaten...

Zo stonden er vroeger bij ons in de velden, maar goed... De parador van León, ik dacht er eens te overnachten, maar  150 € was me te veel... Toch de moeite waard, al was het maar om eens naar te kijken.

Ja, eigenlijk moet je die twee foto's aan mekaar plakken. Heb geen breed hoek lens op dat kleine ding van me, zie je...
De weg was redelijk vlak, met paar upjes en downtjes. Een ellendig grindpad van vijf kilometer waar ik telkens mijn adem inhoud dat mijn banden, vooral mijn achterband, het gaan uithouden. Het volk onderweg onderhoudend: een jonge Spanjaard die in Belorado in tegenovergestelde richting aan het rijden was (hij wist nog dat ik hem op het recht pad had gezet!), een gezellige Canadees en een Italiaans koppel dat ik ook al in Sahagún was tegengekomen was. Zij vertelden me overigens ook dat verleden nacht in de albergue verschrikkelijk was... Leve mijn verkochte postzegels!
Ik was trouwens zo blij van nog een klapke te kunnen doen. Schrijven en mailen, allemaal leuk natuurlijk, maar dat is toch maar virtueel gedoe. Samen een pintje pakken en een schouderklopje geven, dat is toch nog wat anders.

Bij het binnenrijden van Astorga, zie je al dat de volgende dagen verschillend zullen zijn. De stad zelf is aangenaam en mooi. Mijn hotel is heerlijk in vergelijking met gisteren toen ik al bij al toch redelijk primitief behuisd was.

 Dit is het stadhuis en rechts ervan mijn verblijf waar ik een kamer heb op de eerste verdieping met zicht op het plein. Voorts was hier alles gesloten: het paleis van Gaudi (jaja, die van Barcelona), de kathedraal, de toeristische dienst, alle musea.... 't is maandag. Zelf de massage van het hotel is dicht! En dit wou ik nu eens om de laatste vier dagen te kunnen ingaan. Maar goed, ik zal zelf maar eens goed stretchen.

Tja, ze hebben de huizen danig dicht bij de kerk gezet, dat je zonder 28 mm niets kunt aanrichten.  Ik ga nu wat eten op één van de vele terrasjes. Het is heerlijk weer, niet druk. Meer moet dat niet zijn. En morgen de hoogste top van de reis over: de Cruz de Hierro, 1500 meter.  En bij de volgende stopplaats, in Villafranca del Bierzo, wacht ik op Klo die vanmorgen vertrokken is. En dan is het nog 208 km!
Hasta mañana!